dinsdag 25 augustus 2009
woensdag 8 juli 2009
Weet je wat Verlichting is?
Ik zal het je vertellen:
"Een dikke, bruine boterham met veeeeel goeie, boereboter en daaroverheen een ferme plak kaas!"
Had je niet gedacht hé!
"Een dikke, bruine boterham met veeeeel goeie, boereboter en daaroverheen een ferme plak kaas!"
Had je niet gedacht hé!
dinsdag 23 juni 2009
Het EINDE
Je kunt blijven praten. Woorden, woorden, woorden.
Ik zeg niet dat ze nutteloos zijn, en wellicht zijn ze ook nodig, op een bepaald moment.
Maar dan gebeurt het dat ze totaal overbodig worden. Dan zijn ze enkel nog tot last.
Daarom hou ik er mee op. Met praten over dat waar geen woorden komen kunnen.
Mocht het zijn dat je onverwacht – of juist niet – dit blog op je weg vindt en je hebt er zin in, dan mag je me natuurlijk altijd mailen via pcc.uytdenhouwen@telenet.be
Ik zeg niet dat ze nutteloos zijn, en wellicht zijn ze ook nodig, op een bepaald moment.
Maar dan gebeurt het dat ze totaal overbodig worden. Dan zijn ze enkel nog tot last.
Daarom hou ik er mee op. Met praten over dat waar geen woorden komen kunnen.
Mocht het zijn dat je onverwacht – of juist niet – dit blog op je weg vindt en je hebt er zin in, dan mag je me natuurlijk altijd mailen via pcc.uytdenhouwen@telenet.be
zondag 29 maart 2009
Van-Zelf
Ik zit achter mijn bureau en kijk door het raam. De zon schijnt, de lucht is lekker blauw. Op de radio klinkt zachte muziek. De Poes speelt spelletjes met een door de wind voortgezwengeld blad. In de bomen rechtover springen vogels van de hak op de tak, zoals vogels dat plegen te doen. Ik krijg honger en neem een boterham. Ik bijt erin en kauw. Hij smaakt en de warme, zwarte koffie doet dat ook.
Ik hou van de stilte die rondom mij heerst. Poes strekt zich uit en koestert zich aan de warmte van de zon door het glas. Ik drink zwijgend van mijn koffie en luister naar de muziek. Ik neem een sigaret en inhaleer diep. Geniet. Ontspannen genietend laat ik mij voortdrijven op wat gebeurt. Ik denk eraan dat ik straks nog werken moet. En dat ik de vuilniszak niet vergeten mag. De stilte is haast tastbaar nu, ze zindert weldadig. Ik trek genoegzaam aan mijn sigaret terwijl de blauwe rook zich vrolijk vermengt met de lucht in mijn longen. Even komt een wolkje voor de zon geschoven. Poes kijkt op naar een wegvliegende vogel.
Alles gebeurt vanzelf. Ik hoef daar helemaal niets voor te doen. Het leven wordt mij aangeboden. Zomaar. En als ik toch zin heb om mij zorgen te maken, dan mag dat. Da’s ok. Ook dat is ok.
Alles is ok. Van-Zelf.
Ik hou van de stilte die rondom mij heerst. Poes strekt zich uit en koestert zich aan de warmte van de zon door het glas. Ik drink zwijgend van mijn koffie en luister naar de muziek. Ik neem een sigaret en inhaleer diep. Geniet. Ontspannen genietend laat ik mij voortdrijven op wat gebeurt. Ik denk eraan dat ik straks nog werken moet. En dat ik de vuilniszak niet vergeten mag. De stilte is haast tastbaar nu, ze zindert weldadig. Ik trek genoegzaam aan mijn sigaret terwijl de blauwe rook zich vrolijk vermengt met de lucht in mijn longen. Even komt een wolkje voor de zon geschoven. Poes kijkt op naar een wegvliegende vogel.
Alles gebeurt vanzelf. Ik hoef daar helemaal niets voor te doen. Het leven wordt mij aangeboden. Zomaar. En als ik toch zin heb om mij zorgen te maken, dan mag dat. Da’s ok. Ook dat is ok.
Alles is ok. Van-Zelf.
maandag 2 februari 2009
HET
Er zijn veel namen voor en toch kan het niet benoemd worden. Het is verschrikkelijk eenvoudig, te simpel voor woorden zo schijnt het. Het is dat wat is, altijd en overal. Waar je ook bent, waar je ook staat: het is er. Er kan gewoonweg niets zijn zonder ‘het’. Overal waar jij bent, is ‘het’ aanwezig.
Wie op zoek is naar waarheid, wie zichzelf wilt vinden, wie de zin van het leven wilt kennen, heeft geen boodschap aan ingewikkelde theorieën. De waarheid kan nooit moeilijk zijn, de waarheid is een-voudig. Simpel en zo vanzelfsprekend dat ze doorgaans over het hoofd wordt gezien.
Echt waar! Dat is de waarheid. Waarheid kan enkel echt zijn, onveranderlijk, niet beïnvloedbaar en eeuwig. Waarheid kan ook niet beschreven worden want dan zouden er talloze definities van bestaan. Waarheid is juist het ondefinieerbare; dat wat er nu is en waar niemand aan kan of mag twijfelen. Waarheid kan onmogelijk bewezen worden want elk bewijs wordt vroeg of laat weerlegd. Waarheid kan enkel ervaren worden en heeft geen enkele behoefte aan wat voor bewijs of definitie dan ook.
Je gelooft wellicht dat jij iemand bent met een eigen leven, een job, een vrouw misschien, een gezin. Iemand die ooit geboren werd en weet dat hij ooit ook weer zal sterven. In zo iemand zijn leven lijkt van alles te gebeuren. Niets blijft zoals het is, alles verandert. Mensen zoeken naar zekerheid maar als er één zekerheid is, dan is het dat alles onzeker is, veranderlijk. Niets blijft zoals het is, ook jij niet. Je lichaam veroudert, je geheugen werkt niet meer zo goed als vroeger, je bent minder fit. Je ziet de dingen en de mensen om je heen voortdurend veranderen. Waar is de goeie ouwe tijd gebleven? Zucht.
Hoe komt het nu dat jij beseft dat alles in en om je heen verandert? Omdat dat wat jij bent nooit veranderd natuurlijk. Zo simpel is Het! Wie ben jij dan wel? Zeker niet je lichaam, hoewel sommigen onder ons daar vast van overtuigd lijken te zijn, want dat zie je elke dag veranderen en vaak vind je dat niet zo leuk. En dan grijpen anderen meteen naar hun gedachten om aan te geven wie ze zijn: ik ben mijn ‘mind’! En om er nog een schepje bovenop te doen: I’m free in my mind! Vergeet het maar jongen! Wanneer jij gelooft dat je vrij bent in je ‘mind’ dan kost het je uiteraard geen enkele moeite om op dit eigenste moment niet aan een roze olifant te denken. Of bijvoorbeeld te ‘weten’ waaraan je binnen een seconde gaat denken. Jij hebt immers toch volledige controle over je gedachten? En als jij gelooft dat jij jouw gedachten bent, wel, dan zou je er nu al niet meer zijn vermits de gedachten van een uur geleden nergens meer te bespeuren zijn.
Ik hoef dit niet te bewijzen, iedereen kan het zelf ervaren. Zelfs tussen de soep en de patatten, daar hoef je heus niet elke week voor naar satsang.
En toch kan niet ontkend worden dat er ‘iets’ is dat dit alles ziet, dat dit alles gewoon, rustig en totaal onaangedaan waarneemt. Beseft. Vaststelt. Registreert. Onbewogen. Onpersoonlijk. Waarom zul je zeggen? Omdat Het door dit alles niet geraakt wordt. Net als de blauwe lucht nooit door de witte wolken die voorbijdrijven geraakt wordt.
Die onverstoorbare, stille aanwezigheid die nooit weg was of weg gaat, die je nooit om welke reden dan ook verlaat, dàt is wat jij en ik en zij en alles is. Jij, als persoon, bestaat niet eens.
Dit beseffen, realiseren dat jij niets (in het bijzonder) bent, is Wijsheid.
Weten dat je dan ook alles bent, is Liefde.
Wie op zoek is naar waarheid, wie zichzelf wilt vinden, wie de zin van het leven wilt kennen, heeft geen boodschap aan ingewikkelde theorieën. De waarheid kan nooit moeilijk zijn, de waarheid is een-voudig. Simpel en zo vanzelfsprekend dat ze doorgaans over het hoofd wordt gezien.
Echt waar! Dat is de waarheid. Waarheid kan enkel echt zijn, onveranderlijk, niet beïnvloedbaar en eeuwig. Waarheid kan ook niet beschreven worden want dan zouden er talloze definities van bestaan. Waarheid is juist het ondefinieerbare; dat wat er nu is en waar niemand aan kan of mag twijfelen. Waarheid kan onmogelijk bewezen worden want elk bewijs wordt vroeg of laat weerlegd. Waarheid kan enkel ervaren worden en heeft geen enkele behoefte aan wat voor bewijs of definitie dan ook.
Je gelooft wellicht dat jij iemand bent met een eigen leven, een job, een vrouw misschien, een gezin. Iemand die ooit geboren werd en weet dat hij ooit ook weer zal sterven. In zo iemand zijn leven lijkt van alles te gebeuren. Niets blijft zoals het is, alles verandert. Mensen zoeken naar zekerheid maar als er één zekerheid is, dan is het dat alles onzeker is, veranderlijk. Niets blijft zoals het is, ook jij niet. Je lichaam veroudert, je geheugen werkt niet meer zo goed als vroeger, je bent minder fit. Je ziet de dingen en de mensen om je heen voortdurend veranderen. Waar is de goeie ouwe tijd gebleven? Zucht.
Hoe komt het nu dat jij beseft dat alles in en om je heen verandert? Omdat dat wat jij bent nooit veranderd natuurlijk. Zo simpel is Het! Wie ben jij dan wel? Zeker niet je lichaam, hoewel sommigen onder ons daar vast van overtuigd lijken te zijn, want dat zie je elke dag veranderen en vaak vind je dat niet zo leuk. En dan grijpen anderen meteen naar hun gedachten om aan te geven wie ze zijn: ik ben mijn ‘mind’! En om er nog een schepje bovenop te doen: I’m free in my mind! Vergeet het maar jongen! Wanneer jij gelooft dat je vrij bent in je ‘mind’ dan kost het je uiteraard geen enkele moeite om op dit eigenste moment niet aan een roze olifant te denken. Of bijvoorbeeld te ‘weten’ waaraan je binnen een seconde gaat denken. Jij hebt immers toch volledige controle over je gedachten? En als jij gelooft dat jij jouw gedachten bent, wel, dan zou je er nu al niet meer zijn vermits de gedachten van een uur geleden nergens meer te bespeuren zijn.
Ik hoef dit niet te bewijzen, iedereen kan het zelf ervaren. Zelfs tussen de soep en de patatten, daar hoef je heus niet elke week voor naar satsang.
En toch kan niet ontkend worden dat er ‘iets’ is dat dit alles ziet, dat dit alles gewoon, rustig en totaal onaangedaan waarneemt. Beseft. Vaststelt. Registreert. Onbewogen. Onpersoonlijk. Waarom zul je zeggen? Omdat Het door dit alles niet geraakt wordt. Net als de blauwe lucht nooit door de witte wolken die voorbijdrijven geraakt wordt.
Die onverstoorbare, stille aanwezigheid die nooit weg was of weg gaat, die je nooit om welke reden dan ook verlaat, dàt is wat jij en ik en zij en alles is. Jij, als persoon, bestaat niet eens.
Dit beseffen, realiseren dat jij niets (in het bijzonder) bent, is Wijsheid.
Weten dat je dan ook alles bent, is Liefde.
dinsdag 13 januari 2009
IV Tenslotte
1. Ondertussen heb je waarschijnlijk ingezien dat zowel het persoonlijke als het spirtuele leven volledig over identificatie gaat.
2. Identificeer jij je met de objecten in de denkbeeldige ruimte die voortvloeit uit jouw niet-bestaande geest?
3. Of vereenzelvig jij je met de hele manifestatie van bewustzijn, met alle fenomenen, het komen en gaan van bewustzijn en objecten in bewustzijn? Dit is het Ene of de Ene Staat waar Bernadette Roberts en anderen over praten. Dit is ook Samadhi waar alles wat is, bewustzijn is en een identificatie met de totaliteit. Dit waren mijn (Mt. Baldy) ervaringen.
4. Of vereenzelvig jij je met de achtergrond of ongrond waarop Alles komt en gaat?
5. Men zou geneigd zijn deze achtergrond zuiver bewustzijn of leegte te noemen, maar het is voorbij elk concept of pointer.
6. Op een bepaald moment zul je plots beseffen dat er een besef van bestaan is en dat het dan weer voorbijgaat. ’s Morgens, komt een besef van bestaan op en het verdwijnt weer in diepe slaap. Er is iets dat volkomen gewaar is van het komen en gaan van dit waakbewustzijn. Er is het ‘gevoel’ dat bestaan en niet-bestaan tot jou komt. Je weet zowel dat je bent, en soms weet je ook dat je niet bent.
7. Dit weten van het komen en gaan van die ene bewuste staat, betekent automatisch dat jij die ene staat niet bent. Die ene staat komt tot jou en gaat dan weg; je hebt er niets mee te maken.
8. Wanneer de overtuiging van een voorafgaand ‘bestaan’ sterk genoeg is, kan een ‘desidentificatie’ met de lichaamsgeest en met de totaliteit van het komen en gaan van de wereld, droom en slaap plaats vinden. In de plaats daarvan komt het stellige weten dat jij voorbij dat alles bent.
9. Om woorden te gebruiken die onwetendheid creëeren; er is een identificatie met dat wat niet kan worden waargenomen als wie jij werkelijk bent. Men wordt Dat, maar kan Dat niet gewaar zijn.
10. Vrijheid betekent breken met de identificatie met de wereld der verschijnselen. Eerst is er een desidentificatie met de objecten in de denkebeeldige wereld, zowel in de droom als in de waaktoestand, dan een desidentificatie met het komen en gaan van bewustzijn zelf. Je rust in jezelf, het Zelf dat voorbij alles is.
11. Jij bent vóór zijn en niet-zijn, slapen en dromen gebeuren in de tijd. Jij kent geen tijd.
12. Hiermee komt vrede, geluk en een einde aan het zoeken.
13. Jij hebt niets bereikt maar je bent de valse identificatie verloren met het kleinste deel van Jou, de denkbeeldige voorbijgaande show van bewustzijn. Jij bent het Gewaarzijn van dat bewustzijn.
14. Met deze desidentificatie worden alle Jnana sutras duidelijk.
15. Met deze desidentificatie, realiseer Jij dat Jij voorbij alles bent.
16. Jij bent zelfs voorbij dit weten dat Jij voorbij alles bent; maar dat weten bevrijd jou van alles. Dan ben je totaal vrij, verwijlend in dat wat volkomen voorbij alles is. Wanneer je dit eenmaal weet, blijf daar dan zo vaak en zo lang als je kan totdat het mensdom is platgebrand en uitgeput en je in vrede leeft.
17. Dan, zoals Robert vaak zei, ben je gelukkig en voorbij elk geloof, zonder angst, omdat Jij niet kunt sterven wanneer je realiseert dat jij, als mens en zelfs als bewustzijn, nooit geboren bent. En hoewel je dan nog mens lijkt en als mens functioneert, en die identificatie nog lange tijd kan duren, is de angel van het lijden verdwenen en ben je gelukkig.
1. Ondertussen heb je waarschijnlijk ingezien dat zowel het persoonlijke als het spirtuele leven volledig over identificatie gaat.
2. Identificeer jij je met de objecten in de denkbeeldige ruimte die voortvloeit uit jouw niet-bestaande geest?
3. Of vereenzelvig jij je met de hele manifestatie van bewustzijn, met alle fenomenen, het komen en gaan van bewustzijn en objecten in bewustzijn? Dit is het Ene of de Ene Staat waar Bernadette Roberts en anderen over praten. Dit is ook Samadhi waar alles wat is, bewustzijn is en een identificatie met de totaliteit. Dit waren mijn (Mt. Baldy) ervaringen.
4. Of vereenzelvig jij je met de achtergrond of ongrond waarop Alles komt en gaat?
5. Men zou geneigd zijn deze achtergrond zuiver bewustzijn of leegte te noemen, maar het is voorbij elk concept of pointer.
6. Op een bepaald moment zul je plots beseffen dat er een besef van bestaan is en dat het dan weer voorbijgaat. ’s Morgens, komt een besef van bestaan op en het verdwijnt weer in diepe slaap. Er is iets dat volkomen gewaar is van het komen en gaan van dit waakbewustzijn. Er is het ‘gevoel’ dat bestaan en niet-bestaan tot jou komt. Je weet zowel dat je bent, en soms weet je ook dat je niet bent.
7. Dit weten van het komen en gaan van die ene bewuste staat, betekent automatisch dat jij die ene staat niet bent. Die ene staat komt tot jou en gaat dan weg; je hebt er niets mee te maken.
8. Wanneer de overtuiging van een voorafgaand ‘bestaan’ sterk genoeg is, kan een ‘desidentificatie’ met de lichaamsgeest en met de totaliteit van het komen en gaan van de wereld, droom en slaap plaats vinden. In de plaats daarvan komt het stellige weten dat jij voorbij dat alles bent.
9. Om woorden te gebruiken die onwetendheid creëeren; er is een identificatie met dat wat niet kan worden waargenomen als wie jij werkelijk bent. Men wordt Dat, maar kan Dat niet gewaar zijn.
10. Vrijheid betekent breken met de identificatie met de wereld der verschijnselen. Eerst is er een desidentificatie met de objecten in de denkebeeldige wereld, zowel in de droom als in de waaktoestand, dan een desidentificatie met het komen en gaan van bewustzijn zelf. Je rust in jezelf, het Zelf dat voorbij alles is.
11. Jij bent vóór zijn en niet-zijn, slapen en dromen gebeuren in de tijd. Jij kent geen tijd.
12. Hiermee komt vrede, geluk en een einde aan het zoeken.
13. Jij hebt niets bereikt maar je bent de valse identificatie verloren met het kleinste deel van Jou, de denkbeeldige voorbijgaande show van bewustzijn. Jij bent het Gewaarzijn van dat bewustzijn.
14. Met deze desidentificatie worden alle Jnana sutras duidelijk.
15. Met deze desidentificatie, realiseer Jij dat Jij voorbij alles bent.
16. Jij bent zelfs voorbij dit weten dat Jij voorbij alles bent; maar dat weten bevrijd jou van alles. Dan ben je totaal vrij, verwijlend in dat wat volkomen voorbij alles is. Wanneer je dit eenmaal weet, blijf daar dan zo vaak en zo lang als je kan totdat het mensdom is platgebrand en uitgeput en je in vrede leeft.
17. Dan, zoals Robert vaak zei, ben je gelukkig en voorbij elk geloof, zonder angst, omdat Jij niet kunt sterven wanneer je realiseert dat jij, als mens en zelfs als bewustzijn, nooit geboren bent. En hoewel je dan nog mens lijkt en als mens functioneert, en die identificatie nog lange tijd kan duren, is de angel van het lijden verdwenen en ben je gelukkig.
zaterdag 10 januari 2009
De Kern (slot)
III. Zelfrealisatie
1. Het is moeilijk uit te drukken, maar eigenlijk bestaat enkel Turiya, alle andere staten vloeien eruit voort en alle objecten komen voort uit die staten. Maar wanneer Turiya gestabiliseerd is als jouw primaire staat – als je altijd bewust bent van die fundamentele staat – worden de andere staten en de wereld ook gezien als jij, als een schaduw van de werkelijke jij. Die staten hebben zo weinig gemeen met de werkelijke jij, dat je net zo goed zou kunnen zeggen dat ze niet bestaan. Er meer over zeggen, zou te veel conceptuele problemen creëeren die leiden tot een filosofische uiteenzetting zonder einde, wat niet strookt met de juiste manier om in het zelf te blijven. Daarom moet een dergelijk onderzoek nooit worden nagestreefd. Verwijl enkel in het zelf.
2. Het eerste inzicht dat jij werkelijk de ongrond bent, de onsterfelijke staat, Turiya, is zelfrealisatie. Het Zelf, als de waaktoestand, herkent zijn ware natuur als de vierde, staatloze en onsterfelijke staat, Turiya, die voor en voorbij waak-, droom- of slaapbewustzijn is.
3. De meeste mensen die dit ontdekken, verliezen het, omdat zij niet stabiliseren in de Turiyastaat. Stabilisatie vraagt oefening. In veel mensen waarin Turiya wordt herkend, is het denken als ogenschijnlijke entiteit voor altijd vernietigd. Toch gaat bij de meesten die bewust worden van Turiya, die herkenning uiteindelijk verloren, maar de herinnering aan de waarheid van de fundamentele staat en de daaruit voortkomende staten blijft altijd aanwezig.
4. De meesten hebben ‘inspanning’ nodig om in de vierde staat te stabiliseren, terwijl de vierde staat zelf totaal vrij is van enige inspanning. Inspanning is nodig om te oefenen in de vierde staat die zelf zonder inspanning is, te blijven. In werkelijkheid betekent dit dat je in stilte zonder gedachten blijft. Ramana ‘oefende’ vele jaren in het in die vierde staat, in stilte, te blijven vooraleer hij ook maar iemand onderricht gaf. Wanneer het menselijke brein echter permanent gestorven is, is men altijd in die staatloze staat, de vierde staat Turiya. Het is beter om zelfonderzoek te doen dan dit te weten.
5. Robert adviseerde de wil te gebruiken om in die staat te blijven tot hij voor altijd begrepen is.
6. Gewaarzijn van, onderdompeling in die staatloze, eeuwige staat, komt en gaat tot de processen rond de kerngedachte ophouden met de zogenaamde dood van het ego. Dan is er volledige stabiliteit in het wortelbewustzijn. Let wel dat alles wat ik net heb gezegd voor jou slechts concepten zijn en niet veel meer waarde hebben dan om het even welke andere droom. Het is een leugentje om je aan te zetten tot het proberen te verwijlen in gewaarzijn. Het belangrijkste is te verblijven in het Zelf.
7. De ervaring van Samadhi en uiteindelijk van Sahaj Samadhi is belangrijk, de totale vernietiging van het persoonlijke en denkbeeldige zelf.
8. Weet zelfs dan, dat jij ook voorbij dit bent. Geen enkele beschrijving kan worden gegeven. Het is onuitsprekelijk.
1. Het is moeilijk uit te drukken, maar eigenlijk bestaat enkel Turiya, alle andere staten vloeien eruit voort en alle objecten komen voort uit die staten. Maar wanneer Turiya gestabiliseerd is als jouw primaire staat – als je altijd bewust bent van die fundamentele staat – worden de andere staten en de wereld ook gezien als jij, als een schaduw van de werkelijke jij. Die staten hebben zo weinig gemeen met de werkelijke jij, dat je net zo goed zou kunnen zeggen dat ze niet bestaan. Er meer over zeggen, zou te veel conceptuele problemen creëeren die leiden tot een filosofische uiteenzetting zonder einde, wat niet strookt met de juiste manier om in het zelf te blijven. Daarom moet een dergelijk onderzoek nooit worden nagestreefd. Verwijl enkel in het zelf.
2. Het eerste inzicht dat jij werkelijk de ongrond bent, de onsterfelijke staat, Turiya, is zelfrealisatie. Het Zelf, als de waaktoestand, herkent zijn ware natuur als de vierde, staatloze en onsterfelijke staat, Turiya, die voor en voorbij waak-, droom- of slaapbewustzijn is.
3. De meeste mensen die dit ontdekken, verliezen het, omdat zij niet stabiliseren in de Turiyastaat. Stabilisatie vraagt oefening. In veel mensen waarin Turiya wordt herkend, is het denken als ogenschijnlijke entiteit voor altijd vernietigd. Toch gaat bij de meesten die bewust worden van Turiya, die herkenning uiteindelijk verloren, maar de herinnering aan de waarheid van de fundamentele staat en de daaruit voortkomende staten blijft altijd aanwezig.
4. De meesten hebben ‘inspanning’ nodig om in de vierde staat te stabiliseren, terwijl de vierde staat zelf totaal vrij is van enige inspanning. Inspanning is nodig om te oefenen in de vierde staat die zelf zonder inspanning is, te blijven. In werkelijkheid betekent dit dat je in stilte zonder gedachten blijft. Ramana ‘oefende’ vele jaren in het in die vierde staat, in stilte, te blijven vooraleer hij ook maar iemand onderricht gaf. Wanneer het menselijke brein echter permanent gestorven is, is men altijd in die staatloze staat, de vierde staat Turiya. Het is beter om zelfonderzoek te doen dan dit te weten.
5. Robert adviseerde de wil te gebruiken om in die staat te blijven tot hij voor altijd begrepen is.
6. Gewaarzijn van, onderdompeling in die staatloze, eeuwige staat, komt en gaat tot de processen rond de kerngedachte ophouden met de zogenaamde dood van het ego. Dan is er volledige stabiliteit in het wortelbewustzijn. Let wel dat alles wat ik net heb gezegd voor jou slechts concepten zijn en niet veel meer waarde hebben dan om het even welke andere droom. Het is een leugentje om je aan te zetten tot het proberen te verwijlen in gewaarzijn. Het belangrijkste is te verblijven in het Zelf.
7. De ervaring van Samadhi en uiteindelijk van Sahaj Samadhi is belangrijk, de totale vernietiging van het persoonlijke en denkbeeldige zelf.
8. Weet zelfs dan, dat jij ook voorbij dit bent. Geen enkele beschrijving kan worden gegeven. Het is onuitsprekelijk.
donderdag 8 januari 2009
De Kern (vervolg)
II. Het Ware Zelf
1. Wat hierboven staat wordt verkregen in de waaktoestand, de alledaagse waakzaamheid. Alles wat je in het waakbewustzijn kent of begrijpt is denken.
2. De waaktoestand komt en gaat. Hij gaat wanneer je in slaap valt. Hij gaat wanneer je dronken wordt. Hij gaat soms wanneer je op je hoofd geraakt wordt. Hij gaat wanneer je lichaam sterft. Hij is niet permanent. Hij is net als de vlam van een kaars in de tocht, soms flikkert ze hevig, soms gaat ze bijna uit en uiteindelijk dooft ze.
3. Bij de waaktoestand hoort altijd een lichaam, met een conceptueel, ogenschijnlijk bestaan. Het zijn de zintuigen van het lichaam en het denken die de wereld en het ‘ik’ creëren. Maar het is slechts illusie, verbeelding in bewustzijn.
4. Waakbewustzijn is lichaamsbewustzijn. Zonder lichaam zijn er geen zintuigen; zonder zintuigen zijn er geen objecten of geen wereld. Althans zo lijkt het.
Het droombewustzijn vraagt ook een denkbeeldig lichaam. Alle dingen worden door het denken gecreëerd, en het individuele denken wordt geassocieerd met een ogenschijnlijk verstand en lichaam.
5. In feite, zijn de waaktoestand en de droomstaat zelf gedachten die ontstaan uit de fundamentele natuur die vóór het denken is. Objecten in de waak- en droomstaat zijn niet enkel een verdichtsel van het menselijke brein, de waak- en droomstaat zelf, samen met het gedroomde lichaam, hebben geen werkelijk bestaan.
6. Het ogenschijnlijke lichaam-geest is een ‘knoop’ in gewaarzijn. Er is een gewaarzijn vooraf en voorbij die knoop. Dat gewaarzijn bevat en geeft een ogenschijnlijk bestaan aan het waak- en droombewustzijn, doorgaans de waak- en droomstaat genoemd, met inbegrip van de objecten die erin aanwezig zijn.
7. Het eerste ontwaken vernietigt het ‘ik’ en de wereld der objecten. Het tweede ontwaken vernietigt het waak- en droombewustzijn. Ze blijven schijnbaar bestaan maar je weet nu dat ze vals zijn. Ze ontstaan uit iets ‘dieper’. (de term ‘dieper’ creëert ook een denkbeeldige dualiteit; een dualiteit die niet echt is maar louter gebruikt wordt voor de uiteenzetting.)
8. Zelfs de diepe slaap is een bewustzijnsstaat. Het brein, de geest en het lichaam worden gedurende die ‘tijd’ stopgezet. Alles is vergeten omdat denken nodig is om zich iets te herinneren. Tijdens de diepe slaap wordt het denken en het brein stopgezet. Ze worden beide vergeten. Maar een onderliggend gewaarzijn blijft aanwezig.
9. Dat dieper gewaarzijn of bewustzijn observeert het waken, de droom en de slaap.
10. Er is geen enkel argument dat kan bewijzen dat er een waarnemend bewustzijn of bestaan in de slaap aanwezig is. Alle argumenten die beweren dat er bewustzijn is tijdens de slaap hangen van argumentatie en conclusie af. Ze proberen de lezer te overtuigen dat dit hun directe ervaring is door gevolgtrekking. Dat is een zwak punt in elke Jnani-uiteenzetting: het mysterie van de diepe slaap, de derde bewustzijnsstaat.
11. Er is een ‘staat’ van bewustzijn die ‘voorbij’ de diepe slaap is. Dit primair bewustzijn wordt hier voor alle duidelijkheid gewaarzijn genoemd. Dit gewaarzijn is voorbij waak- en droombewustzijn. Dat gewaarzijn bestaat en is zichzelf gewaar tijdens al de andere staten van waken, droom en diepe slaap. Dit kerngewaarzijn in de waaktoestand vinden heet zelfrealisatie. In die realisatie wordt de waaktoestand zelf als bedrieglijk gezien.
12. Alle andere staten komen en gaan in deze staatloze staat van gewaarzijn, vaak de vierde staat genoemd. De vierde staat is de getuige van waken, slaap en droom. Het is de constante aandacht van het fundamenteel gewaarzijn die verschijnt als jou in een klein en onbetekenend lichaam/geest.
13. Het concept van een vierde staat is een louter conceptueel onderscheid, maar het dichtst bij de ‘waarheid’ als in woorden kan worden uitgedrukt, daar Het ‘voor’ en ‘voorbij’ de waak-, slaap- en droomstaat ligt, en in feite in alle drie constant aanwezig blijft. Elke bewustzijnsstaat en alle objecten in de waak- en droomwerelden, vloeien eruit voort en worden er door geobserveerd. Waken, dromen en slapen komen eruit voort maar het is zelf geen staat. Het is de subjectieve bron waaruit alle andere staten als object verschijnen.
14. Totdat je dit fundamenteel gewaarzijn bewust kent door het denken in de waaktoestand te gebruiken, blijft de vierde staat slechts een idee, een concept; één onder vele concepten en zeker niet door argumentatie te bewijzen.
15. Deze vierde (niet) staat wordt ‘Turiya’ genoemd, louter omwille van de communicatie. De termen ‘de vierde staat’ en ‘Turiya’ zijn slechts concepten, woorden, totdat je het voor en voorbij de waak-, slaap- en droomstaten ervaart. De laatstgenoemde zijn tijdelijk en veranderlijk. Enkel Turiya is permanent stabiel. In essentie bestaat enkel Turiya, al de rest is tijdelijk, denkbeeldig en afgeleid.
16. In feite bestaat Turiya, de staatloze staat of gewaarzijn niet, vermits bestaan een eigenschap is van de denkbeeldige wereld. Gewaarzijn is voorbij elk bestaan en is de waarnemer van het ogenschijnlijk bestaande.
17. Het staatloze en onsterfelijke gewaarzijn, Turiya, is altijd gewaar en het is zichzelf in stilte gewaar wanneer de wereld niet bestaat. Tot je dit gewaarzijn in stilte kent, kun je niet weten dat je geen individu bent, geen menselijk wezen, die leeft en sterft, met een begin en een einde.
18. Turiya is de permanente staat, onsterfelijk, de eeuwige staat voor en voorbij het bestaan. Jij, als gewaarzijn, was altijd. Jij was nooit niet noch zul je ooit niet zijn.
19. Dit absoluut stil gewaarzijn, Turiya, wordt ofwel in de waaktoestand ontdekt of tijdens de ogenschijnlijke kloof tussen waak- en droomstaat. Daar herkennen de meeste ‘mensen’ voor het eerst Turiya. In die kloof, heeft het denken niet de overhand. Enkel gewaarzijn zegeviert. Op dat moment wordt gewaarzijn zichzelf gewaar en als apart van de waak-, slaap- en droomstaat.
20. Eén stap verder zul je begrijpen dat je zelfs voorbij Turiya bent. Turiya is nog steeds de getuige van alles, maar jij bent zelfs voorbij dit. Jij bent de kenner van gewaarzijn.
1. Wat hierboven staat wordt verkregen in de waaktoestand, de alledaagse waakzaamheid. Alles wat je in het waakbewustzijn kent of begrijpt is denken.
2. De waaktoestand komt en gaat. Hij gaat wanneer je in slaap valt. Hij gaat wanneer je dronken wordt. Hij gaat soms wanneer je op je hoofd geraakt wordt. Hij gaat wanneer je lichaam sterft. Hij is niet permanent. Hij is net als de vlam van een kaars in de tocht, soms flikkert ze hevig, soms gaat ze bijna uit en uiteindelijk dooft ze.
3. Bij de waaktoestand hoort altijd een lichaam, met een conceptueel, ogenschijnlijk bestaan. Het zijn de zintuigen van het lichaam en het denken die de wereld en het ‘ik’ creëren. Maar het is slechts illusie, verbeelding in bewustzijn.
4. Waakbewustzijn is lichaamsbewustzijn. Zonder lichaam zijn er geen zintuigen; zonder zintuigen zijn er geen objecten of geen wereld. Althans zo lijkt het.
Het droombewustzijn vraagt ook een denkbeeldig lichaam. Alle dingen worden door het denken gecreëerd, en het individuele denken wordt geassocieerd met een ogenschijnlijk verstand en lichaam.
5. In feite, zijn de waaktoestand en de droomstaat zelf gedachten die ontstaan uit de fundamentele natuur die vóór het denken is. Objecten in de waak- en droomstaat zijn niet enkel een verdichtsel van het menselijke brein, de waak- en droomstaat zelf, samen met het gedroomde lichaam, hebben geen werkelijk bestaan.
6. Het ogenschijnlijke lichaam-geest is een ‘knoop’ in gewaarzijn. Er is een gewaarzijn vooraf en voorbij die knoop. Dat gewaarzijn bevat en geeft een ogenschijnlijk bestaan aan het waak- en droombewustzijn, doorgaans de waak- en droomstaat genoemd, met inbegrip van de objecten die erin aanwezig zijn.
7. Het eerste ontwaken vernietigt het ‘ik’ en de wereld der objecten. Het tweede ontwaken vernietigt het waak- en droombewustzijn. Ze blijven schijnbaar bestaan maar je weet nu dat ze vals zijn. Ze ontstaan uit iets ‘dieper’. (de term ‘dieper’ creëert ook een denkbeeldige dualiteit; een dualiteit die niet echt is maar louter gebruikt wordt voor de uiteenzetting.)
8. Zelfs de diepe slaap is een bewustzijnsstaat. Het brein, de geest en het lichaam worden gedurende die ‘tijd’ stopgezet. Alles is vergeten omdat denken nodig is om zich iets te herinneren. Tijdens de diepe slaap wordt het denken en het brein stopgezet. Ze worden beide vergeten. Maar een onderliggend gewaarzijn blijft aanwezig.
9. Dat dieper gewaarzijn of bewustzijn observeert het waken, de droom en de slaap.
10. Er is geen enkel argument dat kan bewijzen dat er een waarnemend bewustzijn of bestaan in de slaap aanwezig is. Alle argumenten die beweren dat er bewustzijn is tijdens de slaap hangen van argumentatie en conclusie af. Ze proberen de lezer te overtuigen dat dit hun directe ervaring is door gevolgtrekking. Dat is een zwak punt in elke Jnani-uiteenzetting: het mysterie van de diepe slaap, de derde bewustzijnsstaat.
11. Er is een ‘staat’ van bewustzijn die ‘voorbij’ de diepe slaap is. Dit primair bewustzijn wordt hier voor alle duidelijkheid gewaarzijn genoemd. Dit gewaarzijn is voorbij waak- en droombewustzijn. Dat gewaarzijn bestaat en is zichzelf gewaar tijdens al de andere staten van waken, droom en diepe slaap. Dit kerngewaarzijn in de waaktoestand vinden heet zelfrealisatie. In die realisatie wordt de waaktoestand zelf als bedrieglijk gezien.
12. Alle andere staten komen en gaan in deze staatloze staat van gewaarzijn, vaak de vierde staat genoemd. De vierde staat is de getuige van waken, slaap en droom. Het is de constante aandacht van het fundamenteel gewaarzijn die verschijnt als jou in een klein en onbetekenend lichaam/geest.
13. Het concept van een vierde staat is een louter conceptueel onderscheid, maar het dichtst bij de ‘waarheid’ als in woorden kan worden uitgedrukt, daar Het ‘voor’ en ‘voorbij’ de waak-, slaap- en droomstaat ligt, en in feite in alle drie constant aanwezig blijft. Elke bewustzijnsstaat en alle objecten in de waak- en droomwerelden, vloeien eruit voort en worden er door geobserveerd. Waken, dromen en slapen komen eruit voort maar het is zelf geen staat. Het is de subjectieve bron waaruit alle andere staten als object verschijnen.
14. Totdat je dit fundamenteel gewaarzijn bewust kent door het denken in de waaktoestand te gebruiken, blijft de vierde staat slechts een idee, een concept; één onder vele concepten en zeker niet door argumentatie te bewijzen.
15. Deze vierde (niet) staat wordt ‘Turiya’ genoemd, louter omwille van de communicatie. De termen ‘de vierde staat’ en ‘Turiya’ zijn slechts concepten, woorden, totdat je het voor en voorbij de waak-, slaap- en droomstaten ervaart. De laatstgenoemde zijn tijdelijk en veranderlijk. Enkel Turiya is permanent stabiel. In essentie bestaat enkel Turiya, al de rest is tijdelijk, denkbeeldig en afgeleid.
16. In feite bestaat Turiya, de staatloze staat of gewaarzijn niet, vermits bestaan een eigenschap is van de denkbeeldige wereld. Gewaarzijn is voorbij elk bestaan en is de waarnemer van het ogenschijnlijk bestaande.
17. Het staatloze en onsterfelijke gewaarzijn, Turiya, is altijd gewaar en het is zichzelf in stilte gewaar wanneer de wereld niet bestaat. Tot je dit gewaarzijn in stilte kent, kun je niet weten dat je geen individu bent, geen menselijk wezen, die leeft en sterft, met een begin en een einde.
18. Turiya is de permanente staat, onsterfelijk, de eeuwige staat voor en voorbij het bestaan. Jij, als gewaarzijn, was altijd. Jij was nooit niet noch zul je ooit niet zijn.
19. Dit absoluut stil gewaarzijn, Turiya, wordt ofwel in de waaktoestand ontdekt of tijdens de ogenschijnlijke kloof tussen waak- en droomstaat. Daar herkennen de meeste ‘mensen’ voor het eerst Turiya. In die kloof, heeft het denken niet de overhand. Enkel gewaarzijn zegeviert. Op dat moment wordt gewaarzijn zichzelf gewaar en als apart van de waak-, slaap- en droomstaat.
20. Eén stap verder zul je begrijpen dat je zelfs voorbij Turiya bent. Turiya is nog steeds de getuige van alles, maar jij bent zelfs voorbij dit. Jij bent de kenner van gewaarzijn.
woensdag 7 januari 2009
De Kern (wordt vervolgd)
I. Denken
1. Denken is alles. Er bestaat enkel denken. Het denken creëert alles, van het atoom tot de cosmos, van een grassprietje tot een zandkorrel, van een olifant tot een bloem en de geur van de bloem. Je gevoelens, objecten die je ziet, je lichaam, je kwalen en pijnen zijn niets anders dan denken. Alles is denken: alles!
2. Vanuit de diepe slaap komt het denken en je droomt een gedroomd zelf en objecten. Er is niets anders dan denken.
3. Toch bestaat het denken niet. Het heeft slechts een schaduwbestaan. Het denken is niets anders dan wat ongecoördineerde gedachten in een denkbeeldige ruimte. Als je nauwkeurig kijkt, lijken ze net een droom.
4. Gedachten bestaan niet al lijkt dat wel zo. Daarmee bedoel ik dat ze niet tastbaar zijn, niet soliede, ze zijn niet permanent, net als een droomlichaam of droommensen. Wanneer je ze aandachtig observeert lijken ze op een droom.
5. Wanneer je uit een droom ontwaakt, verdwijnen de gedroomde beelden en je weet dat ze niet echt waren, louter verbeelding.
6. Zoals de droom verdwijnt wanneer je wakker wordt, zo gebeurt wanneer het denken en de gedachten als zuiver denkbeeldig worden gezien. De wereld is in eerste instantie ruimte en die is op zichzelf niet echt.
7. Het denken heeft een centrale gedachte, de ik-gedachte. ‘Ik’ is die ik-gedachte waar je de hele dag naar verwijst als ‘mij’ of ‘ik’. Er bestaat geen ‘ik’ waar de ik-gedachte naar verwijst. Geen enkel. Er bestaat met andere woorden geen object ‘ik’ dat afzonderlijk bestaat van andere objecten, mensen, plaatsen en dingen. Er is geen ego waar de ik-gedachte naar verwijst al lijkt dat wel zo. Er is geen scheiding tussen denkbeeldige objecten vermits ruimte zelf denkbeeldig is.
8. Er is enkel een ik-gedachte. Het is zoals een naam die naar niemand verwijst. Je denkt dat jij (‘ik’ als subject) bestaat, maar er is geen jij (‘ik’ als subject).
9. ‘Ik’ is louter een ik-gedachte. Het bestaat niet uit zichzelf tenzij als een gedachte en alle andere gedachten lijken verbonden met die ik-gedachte. Aan de ik-gedachte wordt verder alles opgehangen. Wanneer de ik-gedachte geen realiteit heeft, zie je dat de wereld ook geen realiteit bezit. ‘Ik’ is het ogenschijnlijke subject, de wereld het ogenschijnlijke object maar geen van beide bestaat zonder de ander. Beide zijn denkbeeldig.
10. De grote ontdekking is dat jij niet bestaat. Er is geen ‘ik’ of ego dat bestaat. Er is geen ‘mij’. De ik-gedachte is bedrieglijke dualiteit. Ik, jij is dualiteit. Binnen en buiten is dualiteit. Elke dualiteit hangt af van de realiteit van ik-gij, ik tegenover de wereld en uiteindelijk van de realiteit van de ik-gedachte of subject.
11. Wanneer je je realiseert dat jij (als een persoon) niet bestaat, verdwijnt de wereld onmiddellijk. Denkbeeldige ruimte verdwijnt.
12. Wanneer je beseft dat jij niet het denken bent, geen ding, besef je gelijk dat jij niet als persoon bestaat en dat ‘al wat is’ ook niet bestaat. Niets bestaat. Het is allemaal een droom die door het denken wordt gecreëerd.
13. Je kunt dit wel duizend keer horen maar het blijft een concept tot het ook jouw ervaring is. Het blijft een geloof, een idee.
14. Wanneer je dit realiseert, besef je dat er niets te doen valt. Er hoeft geen beslissing genomen te worden. Je bent nergens verantwoordelijk voor. Jij, als een ogenschijnlijk geest-lichaam, hebt niets meer te doen. ‘God’ doet alles, jij doet niets.
15. Alle menselijke problemen komen voort uit het geloof dat jij een afzonderlijk lichaam-geest bent. Wanneer je eenmaal ziet dat jij niet als dusdanig bestaat, komt grote, kalme vrede. Jij hoeft niets te doen vermits ‘het’ alles doet. (het helpt niet om die kracht namen als ‘God’ te geven, want labels verduisteren alleen maar en geven de indruk dat er zoiets als een verheven object bestaat).
Robert Adams, vertaald door No-body
1. Denken is alles. Er bestaat enkel denken. Het denken creëert alles, van het atoom tot de cosmos, van een grassprietje tot een zandkorrel, van een olifant tot een bloem en de geur van de bloem. Je gevoelens, objecten die je ziet, je lichaam, je kwalen en pijnen zijn niets anders dan denken. Alles is denken: alles!
2. Vanuit de diepe slaap komt het denken en je droomt een gedroomd zelf en objecten. Er is niets anders dan denken.
3. Toch bestaat het denken niet. Het heeft slechts een schaduwbestaan. Het denken is niets anders dan wat ongecoördineerde gedachten in een denkbeeldige ruimte. Als je nauwkeurig kijkt, lijken ze net een droom.
4. Gedachten bestaan niet al lijkt dat wel zo. Daarmee bedoel ik dat ze niet tastbaar zijn, niet soliede, ze zijn niet permanent, net als een droomlichaam of droommensen. Wanneer je ze aandachtig observeert lijken ze op een droom.
5. Wanneer je uit een droom ontwaakt, verdwijnen de gedroomde beelden en je weet dat ze niet echt waren, louter verbeelding.
6. Zoals de droom verdwijnt wanneer je wakker wordt, zo gebeurt wanneer het denken en de gedachten als zuiver denkbeeldig worden gezien. De wereld is in eerste instantie ruimte en die is op zichzelf niet echt.
7. Het denken heeft een centrale gedachte, de ik-gedachte. ‘Ik’ is die ik-gedachte waar je de hele dag naar verwijst als ‘mij’ of ‘ik’. Er bestaat geen ‘ik’ waar de ik-gedachte naar verwijst. Geen enkel. Er bestaat met andere woorden geen object ‘ik’ dat afzonderlijk bestaat van andere objecten, mensen, plaatsen en dingen. Er is geen ego waar de ik-gedachte naar verwijst al lijkt dat wel zo. Er is geen scheiding tussen denkbeeldige objecten vermits ruimte zelf denkbeeldig is.
8. Er is enkel een ik-gedachte. Het is zoals een naam die naar niemand verwijst. Je denkt dat jij (‘ik’ als subject) bestaat, maar er is geen jij (‘ik’ als subject).
9. ‘Ik’ is louter een ik-gedachte. Het bestaat niet uit zichzelf tenzij als een gedachte en alle andere gedachten lijken verbonden met die ik-gedachte. Aan de ik-gedachte wordt verder alles opgehangen. Wanneer de ik-gedachte geen realiteit heeft, zie je dat de wereld ook geen realiteit bezit. ‘Ik’ is het ogenschijnlijke subject, de wereld het ogenschijnlijke object maar geen van beide bestaat zonder de ander. Beide zijn denkbeeldig.
10. De grote ontdekking is dat jij niet bestaat. Er is geen ‘ik’ of ego dat bestaat. Er is geen ‘mij’. De ik-gedachte is bedrieglijke dualiteit. Ik, jij is dualiteit. Binnen en buiten is dualiteit. Elke dualiteit hangt af van de realiteit van ik-gij, ik tegenover de wereld en uiteindelijk van de realiteit van de ik-gedachte of subject.
11. Wanneer je je realiseert dat jij (als een persoon) niet bestaat, verdwijnt de wereld onmiddellijk. Denkbeeldige ruimte verdwijnt.
12. Wanneer je beseft dat jij niet het denken bent, geen ding, besef je gelijk dat jij niet als persoon bestaat en dat ‘al wat is’ ook niet bestaat. Niets bestaat. Het is allemaal een droom die door het denken wordt gecreëerd.
13. Je kunt dit wel duizend keer horen maar het blijft een concept tot het ook jouw ervaring is. Het blijft een geloof, een idee.
14. Wanneer je dit realiseert, besef je dat er niets te doen valt. Er hoeft geen beslissing genomen te worden. Je bent nergens verantwoordelijk voor. Jij, als een ogenschijnlijk geest-lichaam, hebt niets meer te doen. ‘God’ doet alles, jij doet niets.
15. Alle menselijke problemen komen voort uit het geloof dat jij een afzonderlijk lichaam-geest bent. Wanneer je eenmaal ziet dat jij niet als dusdanig bestaat, komt grote, kalme vrede. Jij hoeft niets te doen vermits ‘het’ alles doet. (het helpt niet om die kracht namen als ‘God’ te geven, want labels verduisteren alleen maar en geven de indruk dat er zoiets als een verheven object bestaat).
Robert Adams, vertaald door No-body
Abonneren op:
Posts (Atom)
