Dom

‘Pffff…,’ zei de Amerikaan pocherig tegen de Indiër, ‘julie weten nog niet eens wat water is. Wij Amerikanen weten dat wel. Wij weten bijna alles wij!’
De Indiër keek de Amerikaan glimlachend aan: ‘En wat is water dan wel volgens jou?’
De Amerikaan glunderde zichtbaar omdat zijn kennis werd geapprecieerd.
‘Water bestaat natuurlijk uit waterstof en zuurstof, dat weet toch iedereen!’
‘Wel,’ zei de Indiër onmiddellijk en spontaan, ‘dan zitten jullie met twee onbekenden en wij maar met één.’


Een Amerikaan liept kuierend langs het water toen hij plots een jonge Indiër aan de kant zag zitten vissen. Het was kort na de middag en schitterend weer. Hij wandelde langzaam dichterbij en zei goeiedag tegen de Indiër die hem vriendelijk toeknikte.
‘Een dagje vrij en uit vissen?’, vroeg de Amerikaan goedmoedig.
‘Nee hoor, ‘antwoordde de Indiër, ‘ik zit hier elke dag te vissen en dan maakt mijn lieve vrouw van de vangst ’s avonds een lekkere maaltijd voor ons gezinnetje.’
De Amerikaan keek een beetje bedenkelijk. Een jonge, gezonde man die hier elke dag zit te vissen en te lui is om uit werken te gaan om zijn gezin te onderhouden!
‘Da’s wel een mooie hengel, die je daar hebt.’
De Indiër keek trots: ‘Heb ik helemaal zelf gemaakt!’
‘Zo, da’s mooi.’, zei de Amerikaan. Hij dacht even na, wreef over zijn kin en opperde:
‘Wat als je nu nog meer van die hengels zou maken. Je hebt er duidelijk talent voor. Dan kun je na een tijdje proberen ze te verkopen. Met dat geld kun je mensen betalen om je te laten helpen en nog meer hengels verkopen. Op die manier zou je veel geld kunnen verdienen!’
De Indiër viste rustig verder en keek niet eens op.
Enthousiast geworden door zijn eigen idee ging de Amerikaan onverstoord verder: ‘Na verloop vant tijd start je dan een zaakje op en je laat anderen voor jou werken. Natuurlijk loopt zoiets niet vanzelf en het gaat gepaard met de nodige moeilijkheden maar uiteindeljk, je zult zien, verdien je veel geld en ben je rijk.!’

‘En dan’, vroeg de Indiër, nog steeds zonder opkijken, ‘wat moet ik dan?’
‘Wel,’ lachte de Amerikaan tevreden, ‘dan ga je rentenieren en doen waar je zin in hebt!’

Even keek de Indiër in gedachten naar de dobber en toen zei hij: ‘Dat doe ik nu toch ook al.’