Realisatie

Wanneer Waarheid een concept is, wordt Realisatie een leugen. Er zijn bijvoorbeeld geen graden van Realisatie. Noch bereik je daardoor een transcendente staat. Het jongleren met oosterse termen als ‘leegte’ en ‘niets’ leidt er niet zelden toe dat de betrokkenheid met wereldse verschijnselen genadeloos wordt onderdrukt. Het wordt als minderwaardig beschouwd, het zou de ‘bevrijding’ in de weg staan. Het is echter zaak dat bij Realisatie de geest op de juiste wijze dient te worden doorzien of begrepen maar zeker niet gekneusd of geknecht. De geest of psyche is een verschijnsel. Dat waarin de psyche opkomt is dat niet.

Het is lastig dat het inzicht niet door de zoeker kan worden afgelezen. Er bestaat immers geen keurmerk voor en Realisatie is uiteraard geen beschermde titel. Realisatie komt niemand toe. Er is een totaal gebrek aan toe-eigening. Je bent noch dit, noch dat. In feite komt het erop neer dat ‘Realisatie’ een begrip bij uitsluiting is.

Je bent het omdat je niet langer ‘iets’ bent. Je staat met lege handen. Je bent bewust, zonder maatstaf, zonder norm. Gewoon bewust aanwezig. Dit is de enige werkelijkheid waarin elk verschijnsel opkomt en verdwijnt, inclusief de persoonlijkheid die men van zichzelf ervaart. Je weet dat je persoonlijkheid niet de essentie is maar toch wordt die persoonlijkheid volledig aanvaard als een instrument binnen de onmetelijke ruimte van Zijn. De focus is echter verplaatst van het object van aandacht naar de Aandacht Zelf. Dat wat je Bent.

De impact van zo’n verschuiving is van een orde die zich niet laat beschrijven. De ‘overrompeling’ kan snel of langzaam gaan. Het effect ervan kan vreugdevol zijn of zelfs bijzonder vervelend. In contrast met de nieuwe Realiteit staan soms nog altijd de oude, geconditioneerde verwachtingspatronen. Het zich niet langer identificeren met de persoonlijkheid, product van overtuigingen en gedachtepatronen, gaat niet noodzakelijk gepaard met het totaal verdwijnen van de beelden die met deze patronen samenhangen.

Angst voor het peilloze nieuwe kan makkelijk leiden tot een terugval op het oude en teleurstelling is mogelijk. Maar, hoe dan ook, het oude zal nimmer meer hetzelfde zijn. Het oude ‘ik’ bleek niets anders dan een associatie van gewaarzijn met de ‘body-mind’. Het nieuwe IK is het Mysterie zelf en kan nooit het gevolg zijn van iets anders. Die werkelijkheid kan worden aanvaard of het ego reageert met een aangepast stelsel van concepten waardoor het zich voorlopig met zingeving kan blijven voeden.

Tot de heimwee naar Geluk achterhaalde concepten vernietigt.