Stel je een donkere grot voor; in de duistere spelonken drijft een grote, lichtgevende bloem, stralend van innerlijke wijsheid.
De bloem blijft verborgen, want hij waardeert zijn eigen schoonheid niet en vreest vernietiging op het moment dat hij zichzelf laat zien en zich openstelt voor het licht.
Op welke manier lijk jij op die bloem?
Wat zou er gebeuren als je voldoende vertrouwen had om de grot te verlaten en je hart, je kwetsbaarheid en je eigen innerlijke licht te tonen?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten