woensdag 29 oktober 2008

"No Problem!"

Volgens Robert Adams is Advaita Vedanta dé psychotherapie bij uitstek.
De Indiër zegt dan ook lachend: ‘No self, no problem!’
In een tijd waarin depressie als dé ziekte van de toekomst wordt gezien, loont het wellicht de moeite om hier even bij stil te staan. Elke dag plegen in België bijvoorbeeld gemiddeld zeven mensen zelfmoord. Dit aantal is niet eens voldoende om de top te halen in Europa.

Mensen met een depressie grijpen maar wat graag naar allerlei middelen om de pijn te verzachten: alcohol, medicijnen, drugs. Mensen ontvluchten hun lijden in overmatig drinken, roken, eten, werken, vrijen, slapen. Op die manier creëren ze een directe afhankelijkheid. De directe oorzaak van depressie, zelfmoord en verslavingen is het afhankelijk zijn van pillen, werk, therapie, artsen, geld, partner, kinderen en familie. Onze economie is nu juist gebaseerd op mensen afhankelijk maken van een bepaald product door het voor te stellen alsof hiermee innerlijk geluk en vrede worden bereikt.

‘Mannen weten waarom!’ ‘Een bepaald soort sigaretten rook je nooit alleen!’ Zij die dus niet alleen willen (kunnen) zijn, zij die ergens bij willen horen, die de beste moeder willen zijn, weten dus wat hen te doen staat. Depressie heeft met onzekerheid, eenzaamheid, angst, twijfel en afhankelijkheid te maken. Het verband is snel gelegd. Geluk en innerlijke vrede worden nooit je deel als je deze dingen achterna loopt.

Waarom is het toch dat therapie zo weinig resultaat boekt? Omdat in therapie het ‘ego’ op allerlei manieren wordt bekrachtigd. Je moet assertief zijn! Je moet voor jezelf opkomen! Je moet laten weten wie je bent door middel van je werk, je status, je verdiensten, je bezit. Je moet meedraaien in de mallemolen die onze maatschappij is geworden.

Laat nu net die woorden ‘ik’ en ‘mijn’ de oorzaak van alle ellende uitmaken! Mensen die menen dat ze er niet bij horen, dat ze mislukken, dat ze voor niets deugen, dat ze nooit wat zullen bereiken in het leven, grijpen naar al die middelen om hun verdriet te vergeten, te verdrinken, te verdoven.

Wanneer je in je geloof bevestigd wordt dat jij iemand bent, ben je verloren. Dit is geen loze kreet; de praktijk bevestigt dit. Mensen voelen zich nog liever elke dag ellendig in hun omgeving dan dat ze de moed hebben om een onderzoek in te stellen naar hun eigen Realiteit! Wie is afhankelijk van wie? Wie is mislukt? Wie is verslaafd? Wie wil zelfmoord plegen?

Wanneer je diep bent doorgedronken in het ware wezen van je essentie, verdwijnen deze vragen als bij toverslag.
Ze zijn zelfs niet langer relevant en je zult erom lachen.

Net als die lachende Indiër.

Geen opmerkingen: