zondag 5 oktober 2008

En we gaan op zoek...

Op een gegeven moment kan het gebeuren dat je begint te zoeken naar de zin van het leven. Naar de zin van dit alles wat je overkomt. Je begint je vragen te stellen naar het waarom. Waarom kun je bijvoorbeeld niet altijd gelukkig zijn. Waarom blijven de dingen niet zoals ze zijn maar moet er steeds weer roet in het eten worden gestrooid?

Of het kan ook gebeuren dat je niet zoekt. Uiteindelijk heb je dat niet zelf in de hand. Het gebeurt, of het gebeurt niet. Simpel.

Wanneer het niet gebeurt dan zijn we snel uitgepraat. Maar wanneer het om een of andere duistere reden toch mocht gebeuren dat er vragen komen, dan gaan we op zoek.
Het heeft niet veel zin om telkens opnieuw alle obstakels die je in je leven tegen komt uit de weg te gaan ruimen. Waarom niet? Wel, je zult zelf al wel ondervonden hebben dat je op die manier bezig blijft.
Het is dus veel logischer en directer om maar meteen de wortel te gaan opzoeken. De bron van al die ellende, die moeten we zien te vinden. Wat is de bron van alle pijn, alle verdriet, alle frustratie in je leven? Jij! Zo eenvoudig is het. Jij bent de centrale spil waarrond alles draait. Jij bent er altijd bij. Als jij pijn hebt, ben jij er bij. Ben je om een of andere reden teleurgesteld? Jij bent er bij. Dat is natuurlijk ook het geval wanneer je vrolijk bent, reden tot tevredenheid hebt of wel een gat in de lucht kunt springen van plezier. Wie is er steeds bij?
Inderdaad.

De gemeenschappelijke noemer van alles wat er in en rondom jou gebeurt is die ‘ik’ of het ‘ego’ zoals het ook wel eens wordt genoemd. Maar aan dat laatste kleeft inmiddels een psychologisch geurtje en daarom hou ik het liever gewoon bij het ‘ik’.
Daar moeten we dus naar op zoek! Dat is onze wortel, daar moeten we aan gaan werken. Maar loop niet te snel van stapel. Doe het liever rustig en vooral wees eerlijk, oprecht, geloof niet zomaar om het even wat in je opkomt. Ontdoe je om te beginnen van alle vooroordelen en geloof. Het geloof in een afzonderlijk bestaand ‘ik’ is er zo eentje bijvoorbeeld.
Daarom is ernstig zelfonderzoek primair. Niet in de zin van: ben ik wel goed genoeg, schiet ik niet te kort, doe ik elke dag wel mijn plicht enz… Neen, als je dat soort zelfonderzoek wilt doen, koop dan een zelfhulpboek. Die verkopen als zoete broodjes. Als het de bedoeling is aan jezelf te gaan werken, jezelf te analyseren, kun je rustig bezig blijven tot sint-juttemis. Dat is niet waar we hier aan doen. Het ging om de wortel, weet je nog?

Keer jezelf binnenste buiten, ga naar binnen, onderzoek je lichaam, je mind (je denken), je gevoelens, je emoties…Onderzoek het allemaal grondig, wring het uit, puur en zuiver het allemaal grondig tot je dat vindt waar je naar op zoek moet: het ‘ik’.

En wanneer je het ‘ik’ dan uiteindelijk gevonden hebt; toon het mij!

2 opmerkingen:

Aquarel zei

Zoeken doe je wanneer je iets kwijt bent, of wanneer je nog een puzzelstukje mist, of wanneer gewoon nieuwsgierigheid de kop opsteekt. Telkens doet het ontbreken van een éénheid je zoeken. Zoeken naar een bestemming waar ‘jij’ verdwijnt in een geheel. Als een golf in de oceaan.

Ik ervaar mijn diepste ‘zoeken’ als een proces waarbij ik steeds minder en minder illusies ga verkennen. Mijn weg naar binnen heeft geen wegwijzers … maar ik ga op zoek.

ikke zei

Mooi, ga jij nou maar op zoek Aquarel. En zoek grondig. Enne...laat het me weten wanneer jij jouw 'ik' gevonden hebt! Want daar draait het immers allemaal om.