Wanneer je bijvoorbeeld botanica hebt gestudeerd zul je mij ongetwijfeld alles kunnen vertellen over de plantenwereld tot in de kleinste details. Heb je andere wetenschappen onder de knie dan kun je de mens eventueel ontleden tot in zijn DNA.
Ooit is men erin geslaagd om een eerste stap op de maan te zetten dankzij het menselijk vernuft dat via ingenieuze technische kennis die eerste stap mogelijk maakte. Er lopen talloze mensen rond op deze wereld die er een bijna encyclopedische kennis op nahouden over de meest diverse en uiteenlopende onderwerpen.
Vanmiddag had ik een gesprek met iemand over materie. Zelf ben ik niet zo’n wetenschapper, dus veel kon ik niet inhoudelijk bijdragen aan het gesprek. Fascinerend, dat wel. Leuk om weten ook, dat moet ik toegeven.
Op de linker hoek van mijn bureau staat een plant. Op een bepaald moment tijdens het gesprek zei ik tegen mijn gesprekspartner: ‘Vind je het niet vreemd dat de mens er schijnbaar in geslaagd is om zo’n immense hoeveelheid kennis over de dingen en de wereld in het algemeen op te doen maar dat hij nooit heeft stilgestaan bij één ding?’
Mijn gesprekspartner keek mij eerst een beetje verwonderd aan en zei toen: ‘Bij wat dan wel?’
Ik wees naar de plant op mijn bureautafel en zei hem: ‘Wat is het dat die plant doet groeien bijvoorbeeld? Wat is het dat jou beweegt? Wat is het waarin wij ons bewegen?’
Een seconde bleef het stil en toen: ‘Die plant groeit door liefde. Alles groeit door liefde.’
Ik zei niets meer. Het is immers duidelijk dat alles groeit door liefde.
Leven is niets anders dan onvoorwaardelijke Liefde.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Eigenlijk is het helemaal niet zo verwonderlijk dat het 'Leven' zo simpel is. Het is haast te gek om het onder woorden te brengen, maar eens je 'het' begrepen hebt ben je beschaamd dat je zo lang blind en doof hebt kunnen leven.
Rit-je heeft de eigenaardige gewoonte om haar fototoestel te richten op koevla en ander schijnbaar lachwekkend spul. Maar zij weet verdomd goed dat in elke hondendrol en paardenvla God aanwezig is.
Nog gauw een bedenking even terzijde ... *lol*
Terwijl wij na een lekkere, uitgebreide maaltijd rustig achter onze pc een mailtje gaan versturen, zet ons lichaam zich in gang om autonoom en zonder 'nadenken' het voedsel zo te scheiden dat het lichaam in conditie blijft met bouwstoffen en dus kan overleven... terwijl de richting van de afval naar de uitgang helemaal geen naamkaartje nodig heeft. Ontwerp zo maar eens een ingenieus machine dat gemiddeld tachtig jaar kan meedraaien.
Dat vind ik zo overweldigend indrukwekkend fascinerend. Leve de Liefde en het Leven.
Daar heb ik verder niets meer aan toe te voegen. De Stilte is trouwens toch altijd veel mooier dan duizend woorden.
Eén-Voud. Vorm is Leegte en Leegte is Vorm.
Een reactie posten