Van-Zelf

Ik zit achter mijn bureau en kijk door het raam. De zon schijnt, de lucht is lekker blauw. Op de radio klinkt zachte muziek. De Poes speelt spelletjes met een door de wind voortgezwengeld blad. In de bomen rechtover springen vogels van de hak op de tak, zoals vogels dat plegen te doen. Ik krijg honger en neem een boterham. Ik bijt erin en kauw. Hij smaakt en de warme, zwarte koffie doet dat ook.

Ik hou van de stilte die rondom mij heerst. Poes strekt zich uit en koestert zich aan de warmte van de zon door het glas. Ik drink zwijgend van mijn koffie en luister naar de muziek. Ik neem een sigaret en inhaleer diep. Geniet. Ontspannen genietend laat ik mij voortdrijven op wat gebeurt. Ik denk eraan dat ik straks nog werken moet. En dat ik de vuilniszak niet vergeten mag. De stilte is haast tastbaar nu, ze zindert weldadig. Ik trek genoegzaam aan mijn sigaret terwijl de blauwe rook zich vrolijk vermengt met de lucht in mijn longen. Even komt een wolkje voor de zon geschoven. Poes kijkt op naar een wegvliegende vogel.

Alles gebeurt vanzelf. Ik hoef daar helemaal niets voor te doen. Het leven wordt mij aangeboden. Zomaar. En als ik toch zin heb om mij zorgen te maken, dan mag dat. Da’s ok. Ook dat is ok.

Alles is ok. Van-Zelf.